جراحی زیبایی بینی

گاهی پس از رینوپلاستی، بیمار از باقی ماندن قوز بینی شاکی است. در این موارد معمولا این اختلال به علت بروز واکنش استخوانی است که پس از برداشتن قوز بینی بوفوراتفاق می افتد، این برجستگی معمولا در انتهای ماه اول پس از عمل بینی ایجاد شده و در بسیاری از موارد در حدود ماه ششم ازبین خواهد رفت.

این واکنش در بیماران مرد، بیماران با سلامت نسبی و تغذیه خوب و در مواردی که قوز بینی قبل از جراحی بسیار زیاد بوده، این واکنش بیشتر روی می دهد. در این موارد نبایستی نگران بود و معمولا با گذشت زمان برجستگی پشت بینی بدون هیچگونه مداخله ای، بهبود خواهد یافت. از طرفی گاهی علت، برنداشتن قوز بینی به اندازه کافی است که در این مواردباید پس از شش ماه این برجستگی برداشته شود.

این ترمیم معمولا به سادگی قابل انجام است و نتیجه مناسب خواهد داشت. اما گاهی وجود برجستگی قوز بینی به علت افت نوک بینی وکاهش تدریجی برجستگی نوک بینی پس از جراحی است در این مواقع اشکال در عدم تقویت مناسب نوک بینی بوده و برداشتن برجستگی قوز بینی کمک کننده نیست بلکه بایستی جراحی وسیع تری برای تقویت نوک بینی انجام داد.

در این اختلال در بالای نوک بینی برجستگی وجود دارد و برخلاف فورم دلخواه بینی که بایستی نوک بینی کمی برجسته تر از قسمت پشتی بینی باشد، در این موارد امتداد نوک بینی به پشت بینی به یک برجستگی ختم می شود و باعث زشت شدن نوک بینی ودفورمیتی در نمای نیمرخ بینی می شود. علت این اختلال، در اکثر مواقع، کوچک کردن بیش از حد بینی در طی جراحی رینوپلاستی است.

به خصوص در بینی های گوشتی و با پوست کلفت در صورت کوچک کردن بیش از حد بینی، پوست بینی در بالای نوک بینی بر روی اسکلت بینی قرار نمی گیرد و برجسته باقی خواهد ماند.

لذا در بینی های گوشتی بایستی از کوچک کردن زیاد بینی اجتناب شود و بیشتر تمرکز بر بهبود شکل بینی باشد و با خوش فورم کردن شکل بینی، بینی کوچکتر و ظریف تربنظر خواهد آمد. در اصلاح این دفورمیتی برخلاف آنچه ظاهرا بنظر می رسد، اگر بافت اضافی محل برجستگی، برداشته شود، این اختلال بهبود نخواهد یافت وحتی تشدید خواهد شد و تنها راه بهبودی تقویت نواحی مجاور این برجستگی خواهد بود.

در این اختلال، بینی فرد دو تکه بنظر می رسد و معمولا در مواقعیکه نیاز به برداشتن مقدار زیادی قوز بینی هست اتفاق می افتد. با قرار دادن پیوند های غضروفی فضادهنده مناسب که در رینوپلاستی باز(Open) براحتی قابل اجرا است از بروز این اختلال پیشگیری می شود.

یکی از بدترین عوارض رینوپلاستی بوده ومعمولا به علت تعجیل جراح و جدا نکردن مناسب پوست از ساختار بینی در طی مراحل اولیه جراحی رینوپلاستی و کشش های زیاد به پوست در طی عمل جراحی زیبایی بینی (بخصوص در جراحی‌های مجدد) ایجاد می شود. دقت در ابتدای عمل جراحی بینی و عدم کشش زیاد بر پوست از میزان بروز این عارضه می کاهد. در روش رینوپلاستی باز بر خلاف روش بسته(Close) نیاز به کشش پوست کمتر است و میزان بروز این عارضه نادر است.

اختلالات ایجاد شده درنوک بینی پس از رینوپلاستی از جمله مشکلترین اختلالات برای ترمیم و اصلاح هستند و جراح بایستی تمام تلاش خود را برای پیشگیری از بروز آنها انجام دهد. در روشهای تخریبی که با هدف کوچک کردن نوک بینی غضروف‌های نوک بینی برش می خورند و سپس مجددا به هم متصل می شوند، در ابتدا ( شش ماه اول) بیمار از فورم نوک بینی بسیار راضی است ولی گاهی بتدریج که تورم بینی کاسته خواهد شد، نوک بینی بسیارنازک و غیرقرینه و زشت می شود.

با انجام روش های غیرتخریبی که روش پیشنهادی دکتر دوغایی مقدم در همه ی بیماران می باشد این اختلالات در حد بسیار نادر خواهد بود. البته باید توجه داشت که معمولا بهترین نتایج شکل نوک بینی در مواردی پیش می آید که بیمار در ماه‌های ابتدایی بعد از عمل زیبایی بینی از فورم نوک بینی راضی باشد ولی احساس کند که نوک بینی کمی بزرگتر از مقدار دلخواه است، در این موارد اندازه و شکل نوک بینی پس از بهبود ورم بینی در حد دلخواه خواهد بود.

نگرانی اکثربیماران و جراحان ازافتادگی نوک بینی پس از اعمال جراحی بینی است و معمولا پزشک حداکثر تلاش خود را برای جلوگیری از افتادگی نوک بینی در دراز مدت انجام می دهد. ولی باید توجه داشت که بالارفتن بیش از حد نوک بینی هم باعث ایجاد فورم غیر طبیعی و زشت خواهد شد، این غیر طبیعی بودن در بیماران با جنسیت مرد، بیماران درسن میانسالی و در بیماران با قد بلند و صورت های کشیده، بیشتربه چشم می خورد.

در این بیماران فورم خندیدن، غیر طبیعی است و از زیبایی لب فوقانی هم کاسته شده است و بینی با صورت هارمونی ندارد. استفاده بی محابا از تکنیک هایی مثل tongue in groove می تواند در ایجاد این اختلال سهیم باشد، در روشی که (دکتر مهران دوغایی مقدم) در اکثر بیماران استفاده میکند با افزایش قدرت ساختار بینی بدون اینکه از روش یاد شده TIG استفاده بکنم نوک بینی در حد دلخواه بالا می آید وبا گذشت زمان هم افت نمی کند و حالت طبیعی خود را حفظ می کند.

گاهی دیده می شود که پس از رینوپلاستی موقعیت نوک بینی ایده آل می باشد ولی بتدریج نوک بینی افت کرده و پایین می آید. این اختلال معمولا به این علت پیش می آید که در حین جراحی زیبایی بینی، بدون اینکه ساختار بینی تقویت شده باشد، نوک بینی در موقعیت دلخواه قرار گرفته است. گاهی تلاش می شود با چسب زدن طولانی و کشیدن بینی به سمت بالا در حین چسب زدن از این پایین آمدن جلوگیری شود ولی باید خاطر نشان کرد که در صورت عدم تقویت مناسب ساختار بینی علیرغم همه ی اقدامات، بتدریج در اثر نیروی جاذبه نوک بینی افت خواهد کرد و چسب زدن طولانی تنها می تواند زمان آن را کمی عقب بیندازد.

گاهی در حین رینوپلاستی پره های بینی بیش از حد کوچک می شود. اصلاح این اختلال بسیار مشکل است، باید در نظر داشت که در صورتیکه پره های بینی کمتر از دلخواه کوچک شوند، پس از جراحی زیبایی می توان به راحتی و حتی در مطب این پره ها را کمی کوچکتر کرد؛ ولی در صورتی که پره ها بیش از حد کوچک شده باشند اصلاح آن بسیار مشکل خواهد بود. از طرفی در بسیاری از مواقع علیرغم نارضایتی نسبی بیمار از پهن بودن پره های بینی پس از رینوپلاستی، با کم شدن تورم بینی بتدریج فرم پره ها مطلوب و مناسب خواهد بود. بنابراین این نکته حائز اهمیت است که کوچک کردن پره ها در حین رینوپلاستی را بایستی بسیار محتاطانه انجام داد.

این اختلال نیز از اختلالاتی است که در صورت بروز، ترمیم و اصلاح آن بسیار مشکل است و بایستی حداکثر تلاش برای پیشگیری از آن انجام شود. این اختلال در اغلب موارد، در مواقعی پیش می آید که جراح از روش های تخریبی و تهاجمی استفاده کرده است. در این روش ها برای فورم دادن و کوچک کردن نوک بینی غضروفهای نوک بینی بریده و سپس به هم بخیه می شوند و معمولا علیرغم نتایج مناسب اولیه، دربسیاری از موارد در طولانی مدت، نوک بینی غیرقرینه و زشت می شود. بااستفاده از روش های غیرتخریبی که روش انتخابی (دکتر دوغایی مقدم – جراح زیبایی) در همه ی بیماران می باشد بروز این اختلالات در حداقل و در حد نادرخواهد بود.